در طراحی زیرساخت فنی دیدگاه، تمرکز بر ایجاد ساختاری بوده است که بتواند هم‌زمان پاسخ‌گوی نیازهای متنوع سازمان‌های ایرانی و سازگار با محیط‌های On-Premise باشد. این ساختار بر پایه معماری Monolith توسعه یافته که با بهره‌گیری از الگوهایی مانند Onion Architecture و اصل Dependency Inversion، امکان طراحی ماژول‌هایی مستقل و با حداقل وابستگی متقابل را فراهم می‌کند.

در این الگو، هر ماژول (یا Domain) به‌صورت مجزا طراحی شده و ارتباط میان آن‌ها از طریق رابط‌های مشخص انجام می‌شود. این تفکیک داخلی به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا بخش‌های مختلف سیستم را بدون تأثیرگذاری بر سایر بخش‌ها، طراحی، توسعه یا بازنگری کنند. به‌کارگیری ابزارهایی مانند Dapper نیز موجب شده دسترسی به داده‌ها سریع و کنترل‌شده باشد.

هدف از این معماری، حفظ سادگی در نصب و نگهداری در محیط‌هایی است که به‌طور معمول فاقد زیرساخت‌های ابری و تیم DevOps هستند. هم‌زمان، ویژگی‌هایی مانند تست‌پذیری، مقیاس‌پذیری داخلی و توسعه‌پذیری به ساختار اضافه شده، بدون آن‌که پیچیدگی‌های معماری میکروسرویس به سامانه تحمیل شود.

در طراحی رابط کاربری دیدگاه، رویکردی مبتنی بر React و معماری Microfrontend دنبال شده است. این مدل به تیم‌های توسعه امکان می‌دهد ماژول‌های مختلف را به‌صورت مستقل توسعه دهند، در حالی که در خروجی نهایی، این ماژول‌ها به‌گونه‌ای یکپارچه اجرا می‌شوند که برای کاربر نهایی، تجربه‌ای پیوسته و همگن ایجاد می‌شود.

چارگون مجموعه‌ای از اجزای رابط کاربری (Component Set) را طراحی کرده که در زمان تولید خروجی، همه ماژول‌ها را در قالب فایل‌های نهایی با ساختاری منسجم کنار هم قرار می‌دهد. این کار موجب هماهنگی بصری میان بخش‌ها و همچنین افزایش سرعت بارگذاری در مرورگر شده است. لایه مرکزی پلتفرم (Kernel) نیز وظیفه هماهنگی و اجرای این اجزا را بر عهده دارد.

از سوی دیگر، با جایگزینی رندر سمت سرور (SSR) با رندر سمت کلاینت (CSR)، بار پردازشی از سرور به مرورگر منتقل شده و مصرف منابع کاهش یافته است. در این رویکرد، به‌جای ارسال صفحات آماده، تنها داده‌های ساختاریافته منتقل می‌شود که سرعت پاسخ‌دهی و کارایی کلی را بهبود می‌دهد.

در طراحی جدید دیدگاه، ارتباط بین رابط کاربری و منطق تجاری بازطراحی شده و بر اساس الگوی Humble Object شکل گرفته است. در این مدل، رابط‌ها تنها وظیفه نمایش و دریافت داده را دارند و هیچ تصمیم‌گیری تجاری در آن‌ها صورت نمی‌گیرد.

تمامی قوانین و سیاست‌های کاری در یک لایه مرکزی متمرکز شده‌اند که توسط تمامی کلاینت‌ها - از اپلیکیشن‌های موبایل گرفته تا نسخه وب و APIهای عمومی - به‌صورت یکسان فراخوانی می‌شود. این ساختار امکان توسعه سریع، مدیریت ساده‌تر مجوزها و هماهنگی بی‌وقفه بین نسخه‌های مختلف را فراهم کرده است.

به این ترتیب، اضافه‌کردن ویژگی‌های جدید بدون تداخل با دیگر اجزا ممکن شده و پایداری سیستم حتی در مقیاس‌های بزرگ‌تر نیز تضمین می‌شود. این جداسازی منطقی، یکی از نقاط قوت کلیدی معماری دیدگاه محسوب می‌شود.

امنیت در مجموعه دیدگاه به‌عنوان یکی از ارکان اصلی طراحی در نظر گرفته شده است. استفاده از APIهای رمزنگاری‌شده با کلیدهای اختصاصی و طراحی تفکیک‌شده برای هر ماژول باعث شده تهدیداتی مانند نشت داده یا دسترسی غیرمجاز عملاً خنثی شوند.

مدل مجوزدهی مبتنی بر Context و اعمال محدودیت‌ها در سطوح مختلف - از سطح Actor تا داده و فیلد - نظارت دقیقی را ممکن ساخته است. ترکیب لایه‌های Gateway و الگوی Backend for Frontend به‌صورت یک دیواره محافظ برای ماژول‌ها عمل می‌کنند و مانع نفوذ خارجی می‌شوند.

در بخش PublicAPI، سیستم احراز هویت اختصاصی به‌کار گرفته شده که با صدور توکن JWT و امکان Impersonation، امنیت و انعطاف‌پذیری را هم‌زمان فراهم می‌کند. این معماری توانسته نیازهای متنوع سازمان‌ها در حوزه امنیت را با دقت و جزئیات پوشش دهد.

دیدگاه در طراحی فنی خود از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای برای افزایش عملکرد و مقیاس‌پذیری بهره گرفته است. استفاده از کش دو لایه بر پایه Redis، بهره‌گیری از خوشه‌های خواندنی در پایگاه داده و حذف نیاز به Sticky Session از جمله این موارد هستند که باعث افزایش سرعت و کاهش بار سرور شده‌اند.

برای فعالیت‌های محاسباتی سنگین مانند گزارش‌سازی، پردازش‌ها به سرویس‌های مستقل منتقل شده‌اند که این موضوع باعث افزایش پایداری سامانه شده است. همچنین، سرویس ثبت لاگ با پشتیبانی از چندین پایگاه داده، فرآیند Audit را بدون تأثیرگذاری روی عملکرد اصلی انجام می‌دهد.

در سطح انطباق‌پذیری، موتورهای Workflow و BPMN توسعه داده شده‌اند تا فرآیندهای پیچیده سازمان‌ها را بتوان با فلوچارت‌های بصری و ساده طراحی و اجرا کرد. ابزارهایی مانند DDM نیز به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد تا فرم‌ها و موجودیت‌های اطلاعاتی خود را بدون نیاز به توسعه سخت‌افزاری گسترش دهند.

رابط کاربری دیدگاه بر اساس فلسفه Human-Centered بازطراحی شده تا کاربران در مرکز تجربه قرار گیرند. این رویکرد باعث شده طراحی فرم‌ها و صفحات ساده‌تر، قابل‌فهم‌تر و شخصی‌سازی‌پذیرتر باشد، در نتیجه بهره‌وری و رضایت کاربران به شکل محسوسی افزایش یافته است.

Form Designer و Render Engine ابزارهایی هستند که به کاربران نهایی امکان طراحی و اصلاح فرم‌ها بدون دخالت تیم فنی را می‌دهند. این استقلال، به‌ویژه در محیط‌هایی با نیازهای متغیر، نقش کلیدی در چابک‌سازی سازمان ایفا می‌کند.

در نهایت، مهاجرت به نسخه جدید .NET موجب شده سامانه دیدگاه از نظر کارایی، مصرف منابع و پایداری به سطحی بالاتر ارتقا پیدا کند. این تغییرات نشان می‌دهد که طراحی دیدگاه نه‌تنها به نیازهای امروز پاسخ می‌دهد، بلکه در آینده هم قابل استفاده خواهد بود.