کارشناسان فناوری اطلاعات در نشست تخصصی نهمین گردهمایی چارگون با عنوان «داستان یک سفر فناورانه و واکاوی تجارب راهکارهای سازمانی» درباره چالشها و موانع پیش روی صنعت نرمافزار کشور به بحث و تبادلنظر، پرداختند.
به گزارش روابط عمومی چارگون، مهندس سید حامد وزیری درباره علت عدم حضور شرکتهای نرمافزاری در این فهرست ملی گفت: برای شرکتهای نرمافزاری، جذب مشتری، دستاورد اصلی محسوب میشود که این امر در حوزه جذب شرکتهای خصوصی بیشتر است. شرکتهای خصوصی به این رشد فکری رسیدهاند که هزینهها در بخش آیتی نوعی سرمایهگذاری است؛اما در شرکتهای دولتی باید برای تغییر در این زمینه اصرار کرد؛ زیرا تصمیمگیری معادل هزینه است و این هزینه در سازمانهای دولتی بر پایه کمترین قیمت، درنظر گرفته میشود.
وی ادامه داد: در بخش خصوصی سرمایهگذاری در پیادهسازی نرمافزار سازمانی یک موضوع متداول و معمول باشد؛ اما در بخش دولتی سرمایهگذاری در این زمینه همچنان یک موضوع لوکس و لاکچری است. علاوه بر آن سازمانهای کارفرما به ازای پولی که برای خرید نرمافزار پرداخت میکنند سرویس ملموس دریافت نمیکنند.
وی همچنین بر لزوم تغییر مدل کسب و کار شرکتهای نرمافزاری و فراتر رفتن از مدل B2B و موانع ساختاری کلان، تاکید کرد.
مهندس رضا سرخوش- مدیرعامل شرکت فناوری اطلاعات کیسون، در جواب به این سوال گفت: باید ببینم که سازمانها برای چه چیزی ارزش قائلند و حاضر به هزینه هستند؟ معتقدم نگهداری اطلاعات در شرکتهای ایرانی، جایگاه خودش را پیدا نکرده است و متاسفانه اطلاعات یا استفاده از دادههای باکیفیت داخل سازمانها، موضوع جدی و مهمی تلقی نمیشود.
سرخوش در جواب به این سوال که چرا وقتی پای شرکت خارجی به میان میآید مدیران بیشتر حاضر به هزینه و سرمایهگذاریاند، گفت: عامل اصلی اعتماد است که نسبت به شرکای داخلی وجود ندارد. یک شرکت نرمافزاری که تازه شروع به کار کرده را در کنار یک شرکت نرمافزاری که ۲۰سال تجربه و قدمت دارد در نظر بگیرید؛ شاید محصول شرکت جدید بهروزتر و کارآمدتر هم باشد؛ اما چیزی که آن شرکت ۲۰ساله را متمایز میکند همان تجربه موفق یا Best Practice است.
وی تاکید کرد: تکنولوژی، آدمها، فرآیند عملکرد و اطلاعات ، 4 موضوعی است که در کنار هم باعث ایجاد ارزش افزوده برای سازمان میشود اما یک عده به اشتباه فکر میکنند شرکتهای خارجی تجربه بهتری دارند؛ در صورتیکه علیرغم نگاه سازمانهای خصوصی و دولتی به نرمافزارهای خارجی، تجربه عرضهکنندگان مجموعه نرمافزارها داخلی و بومیسازی ابزارها، بینظیر است.
به گفته وی مهندس سرخوش در نشست تخصصی نهمین گردهمایی چارگون، چسبندگی اطلاعات در سازمانهای دولتی و خصوصی یکی از موانع تولید ثروت از صنعت نرمافزاری است که صبغه فرهنگی دارد و نیازمند فرهنگسازی است.
دکتر مرضیه پنبهئیان- عضو هیات مدیره شرکت سکه در جواب به این سوال که چرا هنوز عقد قرارداد با یک پیمانکار ایرانی برحسب تجربه موفقش موضوع ملموسی نیست، گفت: در شرکت های خارجی مهمترین گزینه از سوی شرکت مشاور، ارائه راهکار سازمانی است که در ایران مرسوم نیست و میتوانیم بگوییم، این موضوع، حلقه مفقوده صنعت نرمافزاری ایران است.
وی ادامه داد: در سازمانهای دولتی انتخاب پیمانکار یک فرآیند خیلی سخت است و در چارچوب آییننامه مناقصات صورت میگیرد. البته که میشود به سوابق یک پیمانکار امتیازاتی داد؛ اما میزان این امتیاز آنقدر نیست که در تغییر آن انتخاب، اثر مثبت بگذارد. برای اعتماد کردن مدیران و سازمانهای دولتی به شرکتهای نرمافزاری داخلی ما نیاز به گذر زمان داریم تا این شرکتها قدرت خودشان را نشان دهند. تا ۳۰ سال پیش در حوزه کربنکینگ، شرکت شاخصی نداشتیم؛ اما حالا چندین شرکت قوی و نامدار در این زمینه، فعالیت میکنند.
دکتر فرشاد خونجوش-مدیر مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشگاه شیراز از دیگر مدعوین نشست تخصصی نهمین گردهمایی چارگون بود. او نیز در پاسخ به این سوال که چرا سازمانها باوجود فرصت برابر برای پیمانکار داخلی و خارجی، حاضر به استفاده از سرویس داخلی با تجربه بومی نیستند، گفت: متاسفانه مدیرانی با ذهنهای بسته داریم که خود در صنعت آیتی حضور ندارند؛ اما تصمیمگیرنده اصلی در خریداری نرمافزارها هستند.
وی با تاکید بر اینکه شرکتهای نرمافزاری هنوز نتوانستهاند به راهکارهای سازمانی برای تولید ثروت از دادهها و اطلاعات در سازمانهای بهرهبردار، دست پیدا کنند، گفت: برای حل این مساله باید مدیران را متقاعد کرد که تجربه و صنعت لازم در حوزه نرمافزار داخلی وجود دارد؛ اما برای هنوز رتبهبندی شفاف و قابل قبولی از این شرکتها و محصولاتشان، وجود ندارد.
به گفته وی،به طور جدی در کشور به تغییر پارادایم فکری مدیران کسب و کارهای مختلف و اعتماد به پیمانکارهای باتجربه حوزه نرمافزاری و تحولآفرینی در آن، نیازمندیم.
شاهین طبری- رییس هیات مدیره چارگون که به نمایندگی از شرکتهای تولیدکننده نرمافزار در این نشست تخصصی حضور داشت نیز گفت: توسعه نرمافزار هیچگاه دغدغه مدیران در سطح کلان کشور نبوده است و هیچگاه این تفکر وجود نداشته که توجه به تکنولوژی میتواند در رشد ناخالص داخلی کشور، تاثیرگذار باشد.
طبری ادامه داد: وقتی این موضوع استراتژی اصلی دولت قرار گیرد، بحث کپیرایت خود به خود شکل میگیرد اما اگر به این موضوع بها ندهیم به نرمافزار به چشم یک محصول کپی و رایگان نگاه میشود و این تفکر در سازمانها به وجود میآید که چرا باید برای خرید نرمافزار پول پرداخت کنم؟ به همین دلیل است که تاکید میکنم صنعت نرمافزار و پول سازی و تولید ثروت از آن به هیچ وجه اولویت مدیریت کلان کشور نیست.
وی ادامه داد: متاسفانه در مدیریت کشور هیچ جایگاهی برای تولید ثروت ملی از صنعت نرمافزاری در نظر گرفته نشده و این نگاه معیوب همچنان ادامه دار است. شاید اگر یک اراده ملی وجود داشت و روی صنعت آیتی سرمایهگذاری بزرگتری صورت میگرفت، هم به حفظ بیشتر سرمایه بزرگی به نام نیروی انسانی کمک میشد و هم سهم بزرگتری در تولید ناخالص ملی به وجود میآمد.
نشست تخصصی نهمین گردهمایی چارگون با تاکید بر ضرورت تغییر نگاه مدیریت کلان به صنعت نرمافزار و خروج از اقتصاد تک محصولی به پایان رسید.